- Katılım
- 28 Mart 2008
- Mesajlar
- 23.246
- Tepki puanı
- 2.148
- Puanları
- 163
- Yaş
- 40
- Bulunduğu Yer
- ŞANLIURFA
- Tuttuğu Takım
- GALATASARAY
SÖZCÜK TÜRLERİ
1. İSİMLER (ADLAR)
Canlı, cansız, tüm varlıkları, kavramları tanıtmaya yarayan kelimelere “isim(ad)”denir.
“koyun, kuzu, çeşme, kılıç, mızrak, Türk, Bursa, duygu, düşünce, pehlivan, Mustafa Kemal Atatürk” vb. birer isimdir.
a. VARLIKLARA VERİLİŞİNE GÖRE İSİMLER
1) Özel isim,
2) Cins isim.
1) ÖZEL İSİM
Tek olan, öteki varlıklar içinde tam bir benzeri olmayan varlıklara verilen isme “özel isim” denir.
* Kişi ad ve soyadları birer özel isimdir :
Ayşe ŞENTÜRK, Ali NEMUTLU, ...
* Ülke ve ulus adları özel isimdir :
Türkiye, İngiltere, Türk, İngiliz, ...
* Kurum, dernek ve okul adları özel isimdir :
Türk Dil Kurumu, Milli Eğitim Bakanlığı, Atatürk İlköğretim Okulu, ...
* Dil ve din adları özel isimdir :
Türkçe, Müslümanlık, Hıristiyanlık, ...
* İl, ilçe, köy, mahalle, sokak adları özel isimdir :
Bursa, Yıldız Sokak, Emek Mahallesi, ...
2) CİNS İSİM
Aynı cinsten varlıkların ortak isimleridir :
Okul, ev, taş, yol, çocuk, su, sıra, kağıt, ...
Cins isimleri herkes tarafından tanınır ve bilinirler. “Okul” dendiği zaman herkesin zihninde aşağı yukarı benzer bir varlık canlanacaktır.
Bazı cins (tür) isimleri :
* Vücudun bölümleri ve organ isimler :
Baş, kol, el, ayak, göz, ...
* Akrabalık isimleri :
Ana, baba, kardeş, amca, dayı, teyze, ...
* Hayvan ve bitki isimleri :
Kedi, köpek, tavşan, gül, lale, ...
* Araç, eşya isimleri :
İp, makas, kaşık, bardak, dolap, ...
b. MADDELERİNE GÖRE İSİMLER :
1) Somut isim,
2) Soyut isim.
1) SOMUT İSİM
Varlıkları duyu organları ile anlaşılabilen varlıkların, kavramların adlarına “somut isim” yada “madde ismi” denir.
ÖRNEK : “Su, toprak, ağaç, yol, taş, hava, bitki, tohum, kitap, ...”
2) SOYUT İSİM
Madde halinde olmayan, cismi bulunmayan, akılla, sezgiyle bilinen kavramların adlarına “soyut isim” yada “mana ismi” denir.
ÖRNEK : “Sevinç, neşe, keder, korku, şüphe, cesaret, sevgi, aşk, ...”
c. VARLIKLARIN SAYILARINA GÖRE İSİMLER
1) Tekil isim,
2) Çoğul isim,
3) Topluluk ismi.
1) TEKİL İSİM
Tek bir insanı, tek bir hayvanı, kısaca aynı cinsten tek bir varlığı karşılayan isimlere “tekil isim” denir.
ÖRNEK : “Taş, çocuk, öğrenci, İzmir, Bursa, ...”
2) ÇOĞUL İSİM
Birden çok varlığı bildirmeye yarayan isimlere “çoğul isim” denir.
ÖRNEK : “Çiçekler, ağaçlar, evler, kitaplar, dergiler, ...”
3) TOPLULUK İSMİ
Teklerin bir arada bulunmasından oluşan grubu tanıtmaya yarayan kelimelere “topluluk ismi” denir.
ÖRNEK : “Ordu, millet, sürü, sınıf, takım, küme, ...”
d. YAPILARINA GÖRE İSİMLER
1) Basit isim,
2) Türemiş isim,
3) Birleşik isim,
4) İsimlerde küçültme,
5) Unvan isimleri.
1) BASİT İSİM
Yapım eki almamış, kök halindeki isimlere “basit isim” denir.
ÖRNEK : “Masa, sıra, televizyon, kalem, yaprak, anne, ...”
2) TÜREMİŞ İSİM
İsim yada fiil kökünden, yapım ekiyle elde edilen yeni anlamlı isimlere “türemiş isim” denir.
ÖRNEK : “Sevgi, yolcu, görev, kitapçı, tuzluk, evsiz, Türkçe, ...”
3) BİRLEŞİK İSİM
İki yada daha çok kelimenin, aralarına ek girmeyecek şekilde birleşip kaynaşmasından meydana gelen isimlere “birleşik isim”denir.
ÖRNEK : “Çanakkale, ayakkabı, anayasa, Fenerbahçe, buzdolabı, yılbaşı, şekerpancarı, taşkömürü, sütdişi, çamsakızı, çalıkuşu, ...”
NOT : Birleşik kelimelerin oluşmasında ses değişikliği olabilir.
ÖRNEK : Cumartesi < Cuma erte - si
Pazartesi < Pazar erte - si
Sütlaç < sütlü aş
4) İSİMLERDE KÜÇÜLTME
“-cık, -cik, -cuk, -cük, -ceğiz, -cağız” ekleri isimlere küçültme, acıma, sevgi vb. anlamlar katar.
ÖRNEK : “Serçecik daldan dala atlıyordu.” (Sevgi anlamlı)
ÖRNEK : “Adamcağız korka korka soruyordu.” (Acıma anlamlı)
“-cık, -cik” eki “ufak, alçak, küçük, minik” gibi “k” harfi ile biten kelimelere geldiğinde kelimenin sonundaki “k” ‘ler düşer.
ÖRNEK : “Küçükçük > küçücük, ufakcık > ufacık”
5) UNVAN İSİMLERİ
İnsanların rütbe, derece, memuriyet, makam ve sosyal seviyelerine göre adlarına takı> saygı ve tanıtma sözlerine “unvan ismi” denir.
Unvan isimleri, isimlerden sonra geldiği gibi, sıfat görevi ile ismin önünde de bulunabilir.
ÖRNEK : “Hüseyin Bey, Mustafa Çavuş, Şükrü Amca, Yasemin Hanım, Ziya Paşa, Doktor Ayhan, Gazi Mustafa Kemal Paşa.”
e. İSMİN HÂLLERİ (AD DURUMLARI)
1) Yalın hâl
2) - i hâli (Yükleme, Belirtme Hâli)
3) - e hâli (Yönelme Hâli)
4) - de hâli (Bulunma Hâli)
5) - den hâli (Ayrılma Hâli)
İsimlerin, cümledeki görevine göre girdiği biçimlere “ismin hâlleri” (ad durumları) denir. Bu değişmeleri sağlayan eklere de “hâl ekleri” (isim çekim ekleri) adı verilir.
ÖRNEK : “ev, ev-i, ev-e, ev-de, ev-den”
1) YALIN HÂL
İsimlerin hiçbir hâl eki almadan kullanı> şekillerine “yalın hâl”denir.
ÖRNEK : “ev, çocuk, sıra, masa, baba, kitap, okul, silgi, ...”
2) – i HÂLİ (YÜKLEME, BELİRTME HÂLİ)
İsmin “-ı, -i, -u, -ü” şekilleridir. Fiildeki işten, hareketten, eylemden etkilenen varlığı belirtir. İsmi fiile bağlar.
ÖRNEK : “Bu şarkıyı çok seviyorum.”
“Kitapları buradan kim aldı?”
3) – e HÂLİ (YÖNELME HÂLİ)
İsmin “-e” ekiyle kullanılmasıdır. İsmin –e hâli, ismi fiile bağlar. Fiilin yönünü gösterir.
Ünlü uyumuna göre –e ya da –a şeklindedir. Bu ekler ünlüyle biten kelimelere getirilirken “-y” ya da “-n” ünsüzlerini alır.
ÖRNEK : “Ev-e gelmedi.”
“Okul-a gitti.”
“Kapı-y-ı açtı.”
4) –de HÂLİ (BULUNMA HÂLİ)
İsmin bulunma hali, hareketin gerçekleştiği yeri gösterir. Kelimeler arasında uzunluk ve zaman ilgisi kurar.
ÖRNEK : “Futbolda ve basketbolda üstün başarı sağladık.”
ÖRNEK : “Eylülde on iki yaşına girecek.”
ÖRNEK : “Cumhuriyet 29 Ekim 1923’te ilan edildi.”
5) –den HÂLİ (AYRILMA HÂLİ)
Ayrılma hâli, fiilin gösterdiği hareketin isimden uzaklaştığı, ayrıldığını ifade eder.
Ayrılma halinin ekleri, ünlü ve ünsüz uyumuna göre “-den, -dan, -ten, -tan” şeklindedir.
ÖRNEK : “ev-den, okul-dan, çiçek-ten, ağaç-tan, ...”
ÖRNEK : “Zekâ kılıçtan keskindir.”
g. İSİM TAMLAMASI (AD TAKIMI)
1) İsim tamlaması (ad takımı) nedir?
a) Belirtili İsim Tamlaması
b) Belirtisiz İsim Tamlaması
c) Takısız İsim Tamlaması
d) Zincirleme İsim Tamlaması
2) İsim tamlamalarının diğer özellikleri.
1) İSİM TAMLAMASI (AD TAKIMI) NEDİR?
Aralarında anlamca ilgi bulunan iki ismin oluşturduğu söz grubuna “isim tamlaması (ad takımı)” denir.
İsim tamlamasında iki unsur vardır : Tamlayan ve tamlanan. Tamlamalarda önce kullanı> ise “tamlayan” denir.
ÖRNEK : “Bahçenin duvarı”
tamlayan tamlanan
(belirten) (belirtilen)
Tamlayan ismin aldığı ekler : “-ın, -in, -un, -ün”
Tamlanan ismin aldığı ekler : “-ı, -i, -u, -ü, -sı, -si, -su, -sü” ya da “-leri, -ları”
İsim tamlamaları, ek alıp almamalarına göre çeşitlerine ayrılır:
a) BELİRTİLİ İSİM TAMLAMASI
Hem tamlayan hem de tamlananın ek aldığı isim tamlamasına “belirtili isim tamlaması” denir.
Belirtili isim tamlamasında tamlayan “-ın, -in, -un, -ün” eklerini tamlanan ise “-ı, -i, -u, -ü” eklerini alır.
Tamlayan eki, ünlü ile biten kelimelerde (n) kaynaştırma harfi alır; “-nın, -nin, -nun, -nün” şekline dönüşür.
Tamlanan eki de ünlü ile biten kelimelerde (s) kaynaştırma harfi olarak “-sı, -si, -su, -sü” şekline dönüşür.
ÖRNEK : biber-in acı-s-ı
Tamlanan eki
Kaynaştırma harfi
Tamlayan eki
c) BELİRTİSİZ İSİM TAMLAMASI
Sadece tamlananı ek alıp tamlayanın ek almadığı isim tamlamasına “belirtisiz isim tamlaması” denir.
Belirtisiz isim tamlamalarında tamlayan tamlananı çeşitli yönleriyle açıklar.
ÖRNEK : “İnşaat işçisi, el emeği, göz nuru, elma ağacı, ...”
c) TAKISIZ İSİM TAMLAMASI :
Tamlayanın da tamlananın da ek almadığı isim tamlamasına “takısız isim tamlaması” denir.
Bu tamlamalarda tamlayan tamlananın neden yapıldığını ( ham maddesini ) neye benzediğini belirtir.
ÖRNEK : “Çelik kasa”
tamlayan tamlanan
d) ZİNCİRLEME İSİM TAMLAMASI :
Tamlayanı isim tamlaması (belirtili, belirtisiz ya da takısız isim tamlaması) olan tamlama türüne “zincirleme isim tamlaması” denir.
Bu tür tamlamalarda isim tamlaması tamlayan olur ve yeniden tamlama kurar.
ÖRNEK : “Elma ağacının çiçekleri”
tamlayan tamlanan
ÖRNEK : “Çocuk kitapları dizisi”
ÖRNEK : “Sema’nın evinin adresi”
ÖRNEK : “Şehrin havasının kirliliği”
2) İSİM TAMLAMALARININ DİĞER ÖZELLİKLERİ
a) İsim tamlamaları çoğul olabilir:
ÖRNEK : “Ağaçların yaprakları, evin pencereleri.”
b) İsim tamlamaları ismin beş hâline girebilir:
ÖRNEK : “taş duvar, taş duvarı, taş duvara, taş duvarda, taş duvardan”
c) Belirtili isim tamlamalarında, tamlayanla tamlanan arasına kelimeler girebilir:
ÖRNEK : “Ören’in gül kokulu bahçeleri”
tamlayan tamlanan
(isim) (sıfat tamlaması)
d) Özel isimler, birden çok kelimeden oluşsalar bile tek isim sayılırlar:
ÖRNEK : Mustafa Kemal’in hayatı
tamlayan tamlanan
1. İSİMLER (ADLAR)
Canlı, cansız, tüm varlıkları, kavramları tanıtmaya yarayan kelimelere “isim(ad)”denir.
“koyun, kuzu, çeşme, kılıç, mızrak, Türk, Bursa, duygu, düşünce, pehlivan, Mustafa Kemal Atatürk” vb. birer isimdir.
a. VARLIKLARA VERİLİŞİNE GÖRE İSİMLER
1) Özel isim,
2) Cins isim.
1) ÖZEL İSİM
Tek olan, öteki varlıklar içinde tam bir benzeri olmayan varlıklara verilen isme “özel isim” denir.
* Kişi ad ve soyadları birer özel isimdir :
Ayşe ŞENTÜRK, Ali NEMUTLU, ...
* Ülke ve ulus adları özel isimdir :
Türkiye, İngiltere, Türk, İngiliz, ...
* Kurum, dernek ve okul adları özel isimdir :
Türk Dil Kurumu, Milli Eğitim Bakanlığı, Atatürk İlköğretim Okulu, ...
* Dil ve din adları özel isimdir :
Türkçe, Müslümanlık, Hıristiyanlık, ...
* İl, ilçe, köy, mahalle, sokak adları özel isimdir :
Bursa, Yıldız Sokak, Emek Mahallesi, ...
2) CİNS İSİM
Aynı cinsten varlıkların ortak isimleridir :
Okul, ev, taş, yol, çocuk, su, sıra, kağıt, ...
Cins isimleri herkes tarafından tanınır ve bilinirler. “Okul” dendiği zaman herkesin zihninde aşağı yukarı benzer bir varlık canlanacaktır.
Bazı cins (tür) isimleri :
* Vücudun bölümleri ve organ isimler :
Baş, kol, el, ayak, göz, ...
* Akrabalık isimleri :
Ana, baba, kardeş, amca, dayı, teyze, ...
* Hayvan ve bitki isimleri :
Kedi, köpek, tavşan, gül, lale, ...
* Araç, eşya isimleri :
İp, makas, kaşık, bardak, dolap, ...
b. MADDELERİNE GÖRE İSİMLER :
1) Somut isim,
2) Soyut isim.
1) SOMUT İSİM
Varlıkları duyu organları ile anlaşılabilen varlıkların, kavramların adlarına “somut isim” yada “madde ismi” denir.
ÖRNEK : “Su, toprak, ağaç, yol, taş, hava, bitki, tohum, kitap, ...”
2) SOYUT İSİM
Madde halinde olmayan, cismi bulunmayan, akılla, sezgiyle bilinen kavramların adlarına “soyut isim” yada “mana ismi” denir.
ÖRNEK : “Sevinç, neşe, keder, korku, şüphe, cesaret, sevgi, aşk, ...”
c. VARLIKLARIN SAYILARINA GÖRE İSİMLER
1) Tekil isim,
2) Çoğul isim,
3) Topluluk ismi.
1) TEKİL İSİM
Tek bir insanı, tek bir hayvanı, kısaca aynı cinsten tek bir varlığı karşılayan isimlere “tekil isim” denir.
ÖRNEK : “Taş, çocuk, öğrenci, İzmir, Bursa, ...”
2) ÇOĞUL İSİM
Birden çok varlığı bildirmeye yarayan isimlere “çoğul isim” denir.
ÖRNEK : “Çiçekler, ağaçlar, evler, kitaplar, dergiler, ...”
3) TOPLULUK İSMİ
Teklerin bir arada bulunmasından oluşan grubu tanıtmaya yarayan kelimelere “topluluk ismi” denir.
ÖRNEK : “Ordu, millet, sürü, sınıf, takım, küme, ...”
d. YAPILARINA GÖRE İSİMLER
1) Basit isim,
2) Türemiş isim,
3) Birleşik isim,
4) İsimlerde küçültme,
5) Unvan isimleri.
1) BASİT İSİM
Yapım eki almamış, kök halindeki isimlere “basit isim” denir.
ÖRNEK : “Masa, sıra, televizyon, kalem, yaprak, anne, ...”
2) TÜREMİŞ İSİM
İsim yada fiil kökünden, yapım ekiyle elde edilen yeni anlamlı isimlere “türemiş isim” denir.
ÖRNEK : “Sevgi, yolcu, görev, kitapçı, tuzluk, evsiz, Türkçe, ...”
3) BİRLEŞİK İSİM
İki yada daha çok kelimenin, aralarına ek girmeyecek şekilde birleşip kaynaşmasından meydana gelen isimlere “birleşik isim”denir.
ÖRNEK : “Çanakkale, ayakkabı, anayasa, Fenerbahçe, buzdolabı, yılbaşı, şekerpancarı, taşkömürü, sütdişi, çamsakızı, çalıkuşu, ...”
NOT : Birleşik kelimelerin oluşmasında ses değişikliği olabilir.
ÖRNEK : Cumartesi < Cuma erte - si
Pazartesi < Pazar erte - si
Sütlaç < sütlü aş
4) İSİMLERDE KÜÇÜLTME
“-cık, -cik, -cuk, -cük, -ceğiz, -cağız” ekleri isimlere küçültme, acıma, sevgi vb. anlamlar katar.
ÖRNEK : “Serçecik daldan dala atlıyordu.” (Sevgi anlamlı)
ÖRNEK : “Adamcağız korka korka soruyordu.” (Acıma anlamlı)
“-cık, -cik” eki “ufak, alçak, küçük, minik” gibi “k” harfi ile biten kelimelere geldiğinde kelimenin sonundaki “k” ‘ler düşer.
ÖRNEK : “Küçükçük > küçücük, ufakcık > ufacık”
5) UNVAN İSİMLERİ
İnsanların rütbe, derece, memuriyet, makam ve sosyal seviyelerine göre adlarına takı> saygı ve tanıtma sözlerine “unvan ismi” denir.
Unvan isimleri, isimlerden sonra geldiği gibi, sıfat görevi ile ismin önünde de bulunabilir.
ÖRNEK : “Hüseyin Bey, Mustafa Çavuş, Şükrü Amca, Yasemin Hanım, Ziya Paşa, Doktor Ayhan, Gazi Mustafa Kemal Paşa.”
e. İSMİN HÂLLERİ (AD DURUMLARI)
1) Yalın hâl
2) - i hâli (Yükleme, Belirtme Hâli)
3) - e hâli (Yönelme Hâli)
4) - de hâli (Bulunma Hâli)
5) - den hâli (Ayrılma Hâli)
İsimlerin, cümledeki görevine göre girdiği biçimlere “ismin hâlleri” (ad durumları) denir. Bu değişmeleri sağlayan eklere de “hâl ekleri” (isim çekim ekleri) adı verilir.
ÖRNEK : “ev, ev-i, ev-e, ev-de, ev-den”
1) YALIN HÂL
İsimlerin hiçbir hâl eki almadan kullanı> şekillerine “yalın hâl”denir.
ÖRNEK : “ev, çocuk, sıra, masa, baba, kitap, okul, silgi, ...”
2) – i HÂLİ (YÜKLEME, BELİRTME HÂLİ)
İsmin “-ı, -i, -u, -ü” şekilleridir. Fiildeki işten, hareketten, eylemden etkilenen varlığı belirtir. İsmi fiile bağlar.
ÖRNEK : “Bu şarkıyı çok seviyorum.”
“Kitapları buradan kim aldı?”
3) – e HÂLİ (YÖNELME HÂLİ)
İsmin “-e” ekiyle kullanılmasıdır. İsmin –e hâli, ismi fiile bağlar. Fiilin yönünü gösterir.
Ünlü uyumuna göre –e ya da –a şeklindedir. Bu ekler ünlüyle biten kelimelere getirilirken “-y” ya da “-n” ünsüzlerini alır.
ÖRNEK : “Ev-e gelmedi.”
“Okul-a gitti.”
“Kapı-y-ı açtı.”
4) –de HÂLİ (BULUNMA HÂLİ)
İsmin bulunma hali, hareketin gerçekleştiği yeri gösterir. Kelimeler arasında uzunluk ve zaman ilgisi kurar.
ÖRNEK : “Futbolda ve basketbolda üstün başarı sağladık.”
ÖRNEK : “Eylülde on iki yaşına girecek.”
ÖRNEK : “Cumhuriyet 29 Ekim 1923’te ilan edildi.”
5) –den HÂLİ (AYRILMA HÂLİ)
Ayrılma hâli, fiilin gösterdiği hareketin isimden uzaklaştığı, ayrıldığını ifade eder.
Ayrılma halinin ekleri, ünlü ve ünsüz uyumuna göre “-den, -dan, -ten, -tan” şeklindedir.
ÖRNEK : “ev-den, okul-dan, çiçek-ten, ağaç-tan, ...”
ÖRNEK : “Zekâ kılıçtan keskindir.”
g. İSİM TAMLAMASI (AD TAKIMI)
1) İsim tamlaması (ad takımı) nedir?
a) Belirtili İsim Tamlaması
b) Belirtisiz İsim Tamlaması
c) Takısız İsim Tamlaması
d) Zincirleme İsim Tamlaması
2) İsim tamlamalarının diğer özellikleri.
1) İSİM TAMLAMASI (AD TAKIMI) NEDİR?
Aralarında anlamca ilgi bulunan iki ismin oluşturduğu söz grubuna “isim tamlaması (ad takımı)” denir.
İsim tamlamasında iki unsur vardır : Tamlayan ve tamlanan. Tamlamalarda önce kullanı> ise “tamlayan” denir.
ÖRNEK : “Bahçenin duvarı”
tamlayan tamlanan
(belirten) (belirtilen)
Tamlayan ismin aldığı ekler : “-ın, -in, -un, -ün”
Tamlanan ismin aldığı ekler : “-ı, -i, -u, -ü, -sı, -si, -su, -sü” ya da “-leri, -ları”
İsim tamlamaları, ek alıp almamalarına göre çeşitlerine ayrılır:
a) BELİRTİLİ İSİM TAMLAMASI
Hem tamlayan hem de tamlananın ek aldığı isim tamlamasına “belirtili isim tamlaması” denir.
Belirtili isim tamlamasında tamlayan “-ın, -in, -un, -ün” eklerini tamlanan ise “-ı, -i, -u, -ü” eklerini alır.
Tamlayan eki, ünlü ile biten kelimelerde (n) kaynaştırma harfi alır; “-nın, -nin, -nun, -nün” şekline dönüşür.
Tamlanan eki de ünlü ile biten kelimelerde (s) kaynaştırma harfi olarak “-sı, -si, -su, -sü” şekline dönüşür.
ÖRNEK : biber-in acı-s-ı
Tamlanan eki
Kaynaştırma harfi
Tamlayan eki
c) BELİRTİSİZ İSİM TAMLAMASI
Sadece tamlananı ek alıp tamlayanın ek almadığı isim tamlamasına “belirtisiz isim tamlaması” denir.
Belirtisiz isim tamlamalarında tamlayan tamlananı çeşitli yönleriyle açıklar.
ÖRNEK : “İnşaat işçisi, el emeği, göz nuru, elma ağacı, ...”
c) TAKISIZ İSİM TAMLAMASI :
Tamlayanın da tamlananın da ek almadığı isim tamlamasına “takısız isim tamlaması” denir.
Bu tamlamalarda tamlayan tamlananın neden yapıldığını ( ham maddesini ) neye benzediğini belirtir.
ÖRNEK : “Çelik kasa”
tamlayan tamlanan
d) ZİNCİRLEME İSİM TAMLAMASI :
Tamlayanı isim tamlaması (belirtili, belirtisiz ya da takısız isim tamlaması) olan tamlama türüne “zincirleme isim tamlaması” denir.
Bu tür tamlamalarda isim tamlaması tamlayan olur ve yeniden tamlama kurar.
ÖRNEK : “Elma ağacının çiçekleri”
tamlayan tamlanan
ÖRNEK : “Çocuk kitapları dizisi”
ÖRNEK : “Sema’nın evinin adresi”
ÖRNEK : “Şehrin havasının kirliliği”
2) İSİM TAMLAMALARININ DİĞER ÖZELLİKLERİ
a) İsim tamlamaları çoğul olabilir:
ÖRNEK : “Ağaçların yaprakları, evin pencereleri.”
b) İsim tamlamaları ismin beş hâline girebilir:
ÖRNEK : “taş duvar, taş duvarı, taş duvara, taş duvarda, taş duvardan”
c) Belirtili isim tamlamalarında, tamlayanla tamlanan arasına kelimeler girebilir:
ÖRNEK : “Ören’in gül kokulu bahçeleri”
tamlayan tamlanan
(isim) (sıfat tamlaması)
d) Özel isimler, birden çok kelimeden oluşsalar bile tek isim sayılırlar:
ÖRNEK : Mustafa Kemal’in hayatı
tamlayan tamlanan