hürrem sultan
Demirbaşlardan
- Katılım
- 25 Ağustos 2008
- Mesajlar
- 1.704
- Tepki puanı
- 754
- Puanları
- 113
Günaydın Sevgilim...
Bu sabah bir eksiklik var alışkanlıklarında. Bütün gece uykunun verdiği özlemle öpücüklere boğan bir ben yok yanında. İşte benim yerime bir beyaz kağıt sana...
Alışkanlıklarına veda etmelisin... Zamanı geldi geçmeden öğretmeliyim sana benzisliği. Öğretmeliyim ki gözlerimi de gözlerimi de çektiğimde üzerinden düşmemelisin karanlıklar diyarına.
Hadi kalk yatağından tembel sevgilim. Bensiz bir güne alışacaksın daha. Çok işimiz var seninle kalk ağlama! Ağlamanın faydası yok dönmeyeceğim bir daha! Kalk sevgilim banyoda bekliyor ellerim.
Çayını demledim. Ama üzgünüm omletini kendin pişireceksin. Farzet ki bu gün hastayım bana yardım etmelisin. Hadi bulaşıkları da yıka sevgilim.
Ceketin ellerimde. Giy ve işine git sevgilim. Farzet ki evde seni beklemekteyim. Farzet ki; yatağın toplanacak annen ağırlanacak komşulara mutluluk resmi çizilecek yemek pişirilecek. gömleklerin ütülenecek... Farzet ki bıraktığın yerde beklenmektesin...
.
.
.
Açan yok mu sevgilim kapıyı! Duymuyorumdur belki anahtarın sol cebinde. Gelmiyor mu burnuna yemek kokusu yatağında mı toplanmamış...
Üzgünüm;
Seni alışkanlıklarına veda etmek zorunda bıraktığım için...
Üzgünüm;
Seni bana fazla alıştırdığım için...
Üzgünüm;
Işıkları kapatmadan karanlığı öğretmediğim için...
Şimdi erken yat yarın bensizlik biraz daha zor olacak. Sonra biraz daha biraz daha... Bu günlerde gözlerim ve yüreğim üzerinde. Ama çok yakında onlar da olmayacak.
Hoşçakal Sevgilim
Erken yat yarın bensiz bir gün daha başlayacak....
Sevgilin
Bu sabah bir eksiklik var alışkanlıklarında. Bütün gece uykunun verdiği özlemle öpücüklere boğan bir ben yok yanında. İşte benim yerime bir beyaz kağıt sana...
Alışkanlıklarına veda etmelisin... Zamanı geldi geçmeden öğretmeliyim sana benzisliği. Öğretmeliyim ki gözlerimi de gözlerimi de çektiğimde üzerinden düşmemelisin karanlıklar diyarına.
Hadi kalk yatağından tembel sevgilim. Bensiz bir güne alışacaksın daha. Çok işimiz var seninle kalk ağlama! Ağlamanın faydası yok dönmeyeceğim bir daha! Kalk sevgilim banyoda bekliyor ellerim.
Çayını demledim. Ama üzgünüm omletini kendin pişireceksin. Farzet ki bu gün hastayım bana yardım etmelisin. Hadi bulaşıkları da yıka sevgilim.
Ceketin ellerimde. Giy ve işine git sevgilim. Farzet ki evde seni beklemekteyim. Farzet ki; yatağın toplanacak annen ağırlanacak komşulara mutluluk resmi çizilecek yemek pişirilecek. gömleklerin ütülenecek... Farzet ki bıraktığın yerde beklenmektesin...
.
.
.
Açan yok mu sevgilim kapıyı! Duymuyorumdur belki anahtarın sol cebinde. Gelmiyor mu burnuna yemek kokusu yatağında mı toplanmamış...
Üzgünüm;
Seni alışkanlıklarına veda etmek zorunda bıraktığım için...
Üzgünüm;
Seni bana fazla alıştırdığım için...
Üzgünüm;
Işıkları kapatmadan karanlığı öğretmediğim için...
Şimdi erken yat yarın bensizlik biraz daha zor olacak. Sonra biraz daha biraz daha... Bu günlerde gözlerim ve yüreğim üzerinde. Ama çok yakında onlar da olmayacak.
Hoşçakal Sevgilim
Erken yat yarın bensiz bir gün daha başlayacak....
Sevgilin
sağol hülyaaa çok güzeldi buaradaa