hürrem sultan
Demirbaşlardan
- Katılım
- 25 Ağustos 2008
- Mesajlar
- 1.704
- Tepki puanı
- 754
- Puanları
- 113
Bir kere bak hannâne! Karşında duran sûret-i yâr’dı.
Gerçek adı aşk dilleri lâl’di, söylesene hannâne bu kaçıncı doğuşun ölümlerin ardından? Ruh’un avuçlarında bu Kaçıncı toprağa basışın? Susma ki ölüm ko/nu/şmasın ardından, avuçlarının içi alev alev tut ki ellerimi yanayım hannâne, bu kaçıncı ölüme gidişin seve seve, bu kaçıncı toprağı koynuna alışın söyle,giyip giyip çıkardığın ölümler kirlenmiş hannâne yıka gözyaşlarınla,fatiha’lar okudum ardından bu kez ölmeden gel/me…bu kez sevmeden gel/me hannâne…
İki kere besmele çek hannâne! Karşında duran aşk’tı.
Aşk’a çelme takmakta nereden çıktı, indir ruhunun peçelerini hiç bu kadar helâl değildi/n/. Bırak ruhunu soyunsun aşk’a, ölmeden evvel öldürme aşk’ı, bu gafillik’de neyin nesi hannâne?sal aşk’a yüreğini , bir düş’ün peşinden bu kadar mı düşülür hayattan? Hannâne bırak düş’lerini gecelere geceler tarasın saçlarını sîneme, gözlerindeki bu sürme ölüme mi hannâne?delik deşik yüreğim aşk kaptsın yaralarımı/zı ruhum sağ gögsümün altında hadi gel aşk’a soyunalım, aşk dedikleri nedir ki hannâne bir perde aralığı güneş ve ardından yağmur kokan topraklar! Söylesene hannâne var mısın bu gece aşk’a? Hiç böyle görmemiştim seni bu gece b/aşka ölüyorsun hannâne…
Üç kere çevir başını hannâne!sağında duran Azrail mi?
Elleri ne kadar da güzel Azrail’in! Korkma hannâne sen kaç kere öldün, bu geliş sana değil aşk’a, düşlerini sakla! Azrail’i kıskandırma… hannâne ölüm kadar buz kesti bakışların, teselli edemiyorum sol yanını, ne oluyor sana hannâne! eriyor bedenin, buzların mı çözülüyor yoksa hasretim her damlana, beşiğini sallıyorum ruhunun hannâne aşk salıncağın rahat mı? bak gidiyor Azrail haydi toparlan,haydi çek sürmelerini ölüme gideceksen…
Her gülüşünün bedeli bin kere ölmekti, her ölüşün aşk’a değdi…
Fatma Ayağ 28.06.09 22:10
Gerçek adı aşk dilleri lâl’di, söylesene hannâne bu kaçıncı doğuşun ölümlerin ardından? Ruh’un avuçlarında bu Kaçıncı toprağa basışın? Susma ki ölüm ko/nu/şmasın ardından, avuçlarının içi alev alev tut ki ellerimi yanayım hannâne, bu kaçıncı ölüme gidişin seve seve, bu kaçıncı toprağı koynuna alışın söyle,giyip giyip çıkardığın ölümler kirlenmiş hannâne yıka gözyaşlarınla,fatiha’lar okudum ardından bu kez ölmeden gel/me…bu kez sevmeden gel/me hannâne…
İki kere besmele çek hannâne! Karşında duran aşk’tı.
Aşk’a çelme takmakta nereden çıktı, indir ruhunun peçelerini hiç bu kadar helâl değildi/n/. Bırak ruhunu soyunsun aşk’a, ölmeden evvel öldürme aşk’ı, bu gafillik’de neyin nesi hannâne?sal aşk’a yüreğini , bir düş’ün peşinden bu kadar mı düşülür hayattan? Hannâne bırak düş’lerini gecelere geceler tarasın saçlarını sîneme, gözlerindeki bu sürme ölüme mi hannâne?delik deşik yüreğim aşk kaptsın yaralarımı/zı ruhum sağ gögsümün altında hadi gel aşk’a soyunalım, aşk dedikleri nedir ki hannâne bir perde aralığı güneş ve ardından yağmur kokan topraklar! Söylesene hannâne var mısın bu gece aşk’a? Hiç böyle görmemiştim seni bu gece b/aşka ölüyorsun hannâne…
Üç kere çevir başını hannâne!sağında duran Azrail mi?
Elleri ne kadar da güzel Azrail’in! Korkma hannâne sen kaç kere öldün, bu geliş sana değil aşk’a, düşlerini sakla! Azrail’i kıskandırma… hannâne ölüm kadar buz kesti bakışların, teselli edemiyorum sol yanını, ne oluyor sana hannâne! eriyor bedenin, buzların mı çözülüyor yoksa hasretim her damlana, beşiğini sallıyorum ruhunun hannâne aşk salıncağın rahat mı? bak gidiyor Azrail haydi toparlan,haydi çek sürmelerini ölüme gideceksen…
Her gülüşünün bedeli bin kere ölmekti, her ölüşün aşk’a değdi…
Fatma Ayağ 28.06.09 22:10