hürrem sultan
Demirbaşlardan
- Katılım
- 25 Ağustos 2008
- Mesajlar
- 1.704
- Tepki puanı
- 754
- Puanları
- 113
"Bim'e dogru yola çiktim. zaten iki adim ötesi bim. annemin terliklerini giyip çikayim lan dedim, kim iki saat simdi bagcik baglayacak. ama olgun bir erkek insanda egreti duran seylerin basinda anne terligi geliyormus canlar, ben bunu anladim.
bim her zamanki gibi sakindi. klima çalisiyor ama sogutmuyordu. nasil bir klima lan bu diyerek incelemeye basladim. ama görevli beni balici sandi, çünkü ayaklarimda da acayip terlikler altimda çamasir suyu siçrayip da rengi atmis bir ***amayla pek de güzel bir gaspçi havasi veriyordum.
"abi bu klima üflemiyor galiba" dedim. ama cevap vermedi, isine döndü.
tam arkami dönüp gidecekken tanidik bir ses duydum. pek bir tanidik. sanki bir zamanlar kulagima "askim" ,"seni seviyorum" diyen bir ses. Yavasça arkami döndüm. Evet, eski sevgilimdi bu. bir zamanlar sevdigim kadindi. bir zamanlar elele tutusarak mal gibi gezdigimiz kadin. simdi nisanlisiyla bim'e gelmis alisveris yapiyordu. bir zamanlar asik oldugum kadindi bu.
evet bir zamanlar ugruna canimi verebilecegim kadindi bu.
ben saskinliktan elimdekileri yere düsürünce bunlar birden irkildi ve hemen arkasini döndü. ben, beni görmesinler diye hizlica asagiya egildim ama kahretsin bim'de raf diye bir sey yok ki. tansas olsa arkadaki adam seni göremez ama raf yerine kolilerde ürün sergileyen bim sayesinde saklanamadim.
peki size sorarim. siz arkanizi döndügünüzde, devekusu gibi saklandigini sanan ama ayaginda ufak numara anne terlikleriyle siçar gibi çömelmis ve çatali gözüken bir adam görseniz ne yaparsaniz? iste onlar da öyle yaptilar. bastilar kahkahayi. yavas ve gurur yikilmisça ayaga kalktim.
gözlerine baktim. bana bakti, mahzun bir bakis görmek isterdim ama alay ediyordu resmen. ayaklarima bakiyordu. anne terligi giymis, parmaklari ucundan çikmis bir ayak. buydum iste. sen bu adamla bir zamanlar çikmistin. simdiki sevgilin çok iyi giyinmis ama bir bak bakayim ona.
bim'de bu siklik? sence de biraz samimiyetsiz degil mi? ben en azindan yakisiyorum buraya. içimden geldigi gibiyim.
böyle düsündüm ama sonra bosver dedim. adam kapmis kizi, ben de lavuk gibi ***amayla terlikle geziyorum. kim naapsin lan beni. "nasilsin görüsmeyeli?" dedim. "iyiyim" dedi. "ne güzel" dedim. "hihi" dedi.
gittikçe gerginlesiyordu ortam. yeni sevgilisi killandi mi acaba diye baktim
ama "nasil olsa bu lavuktan bir zarar gelmez" düsüncesi hasil oldugundan zerre umrunda degildim herifin. adam en ucuz kangal sucugu seçmekle mesguldu.
"niye böyle olduk biz?" der gibi baktim. "ne diyorsun?" der gibi bakti bana. "niye böyle olduk diyorum?" der gibi tekrar baktim. "ne diyorsun anlamiyorum" der gibi tekrar bakti bana. "neyse bosver" der gibi baktim. bosverdi alisverise devam etti. bir güle güle demeden.
gözyaslarimi saklayarak elimden düsürdüklerimi aldim ve kasaya gittim. bir de peçete aldim, gözyaslarimi silmek için. kasadaki görevli yine baliciymisim gibi bakti bana, "paran var mi" der gibi bakti bana, bana bakmasin artik kimse. al lan parani der gibi uzattim, para üstü beklemeden çiktim ama sonra hemen geri dönüp sahsiyetsizce aldim paranin üstünü. tam çikacakken fis almayi unuttugum aklima geldi. dönüp onu da aldim. kahretsin bir romantizm de yasayamadik be.
eve giderken serkan geldi yavasça yanima. tek dostum, yoldasim, üzgün oldugumu anlayabilen tek insan.
"abi bir sey diycem. ***amanin arkasinda delik var, baya bir büyük"
o günden beri evdeyim. bim'e de kapiciyi yolluyorum"
-alıntı-
bim her zamanki gibi sakindi. klima çalisiyor ama sogutmuyordu. nasil bir klima lan bu diyerek incelemeye basladim. ama görevli beni balici sandi, çünkü ayaklarimda da acayip terlikler altimda çamasir suyu siçrayip da rengi atmis bir ***amayla pek de güzel bir gaspçi havasi veriyordum.
"abi bu klima üflemiyor galiba" dedim. ama cevap vermedi, isine döndü.
tam arkami dönüp gidecekken tanidik bir ses duydum. pek bir tanidik. sanki bir zamanlar kulagima "askim" ,"seni seviyorum" diyen bir ses. Yavasça arkami döndüm. Evet, eski sevgilimdi bu. bir zamanlar sevdigim kadindi. bir zamanlar elele tutusarak mal gibi gezdigimiz kadin. simdi nisanlisiyla bim'e gelmis alisveris yapiyordu. bir zamanlar asik oldugum kadindi bu.
evet bir zamanlar ugruna canimi verebilecegim kadindi bu.
ben saskinliktan elimdekileri yere düsürünce bunlar birden irkildi ve hemen arkasini döndü. ben, beni görmesinler diye hizlica asagiya egildim ama kahretsin bim'de raf diye bir sey yok ki. tansas olsa arkadaki adam seni göremez ama raf yerine kolilerde ürün sergileyen bim sayesinde saklanamadim.
peki size sorarim. siz arkanizi döndügünüzde, devekusu gibi saklandigini sanan ama ayaginda ufak numara anne terlikleriyle siçar gibi çömelmis ve çatali gözüken bir adam görseniz ne yaparsaniz? iste onlar da öyle yaptilar. bastilar kahkahayi. yavas ve gurur yikilmisça ayaga kalktim.
gözlerine baktim. bana bakti, mahzun bir bakis görmek isterdim ama alay ediyordu resmen. ayaklarima bakiyordu. anne terligi giymis, parmaklari ucundan çikmis bir ayak. buydum iste. sen bu adamla bir zamanlar çikmistin. simdiki sevgilin çok iyi giyinmis ama bir bak bakayim ona.
bim'de bu siklik? sence de biraz samimiyetsiz degil mi? ben en azindan yakisiyorum buraya. içimden geldigi gibiyim.
böyle düsündüm ama sonra bosver dedim. adam kapmis kizi, ben de lavuk gibi ***amayla terlikle geziyorum. kim naapsin lan beni. "nasilsin görüsmeyeli?" dedim. "iyiyim" dedi. "ne güzel" dedim. "hihi" dedi.
gittikçe gerginlesiyordu ortam. yeni sevgilisi killandi mi acaba diye baktim
ama "nasil olsa bu lavuktan bir zarar gelmez" düsüncesi hasil oldugundan zerre umrunda degildim herifin. adam en ucuz kangal sucugu seçmekle mesguldu.
"niye böyle olduk biz?" der gibi baktim. "ne diyorsun?" der gibi bakti bana. "niye böyle olduk diyorum?" der gibi tekrar baktim. "ne diyorsun anlamiyorum" der gibi tekrar bakti bana. "neyse bosver" der gibi baktim. bosverdi alisverise devam etti. bir güle güle demeden.
gözyaslarimi saklayarak elimden düsürdüklerimi aldim ve kasaya gittim. bir de peçete aldim, gözyaslarimi silmek için. kasadaki görevli yine baliciymisim gibi bakti bana, "paran var mi" der gibi bakti bana, bana bakmasin artik kimse. al lan parani der gibi uzattim, para üstü beklemeden çiktim ama sonra hemen geri dönüp sahsiyetsizce aldim paranin üstünü. tam çikacakken fis almayi unuttugum aklima geldi. dönüp onu da aldim. kahretsin bir romantizm de yasayamadik be.
eve giderken serkan geldi yavasça yanima. tek dostum, yoldasim, üzgün oldugumu anlayabilen tek insan.
"abi bir sey diycem. ***amanin arkasinda delik var, baya bir büyük"
o günden beri evdeyim. bim'e de kapiciyi yolluyorum"
-alıntı-
