Ce: kendi şiirlerim ( fehmi ateş)
Yusufum
Sol yürekli koca bakışlı adam
Bu zamansız gidiş neden
Şiirileri yakman,öksüz bırakman
Saçlarındaki yıldızları ağlatman neden
Kaldıramadı ayrılıklar bizi
Ayrılıklar,yıkamadı düşüncelerimizi
Kimseler anlamadı içimizi
Hastalıklar sardı kimliğimizi
Yusufum
Hani bilyelerin,topacın
Kiraz ağacında yaralanan yüreğin nerde
Yusufum
Düşüncelerini çocukluğunda çaldılar.
Hani senin özgür kokan şiirlerini
yazacak çocuk nerde.
Bu gidiş ayrılığın hediyesi oldu bize
Şimdi saat sensizliğin öfkesinde
Şimdi bu şiirler,sensiz ağlamayıda öğrendi
Bir sen kaldın,kirli sakalıyla giden…
Bir sen kaldın,devrilmeden giden…
Hangi dağda,kar olacaktı asiliğimiz
Hangi rüzgar götürecekti.
Nerde suçlu olacaktı yine dilimiz
Söylesene yusufum söylesene.
Yusufum
Sarı tomurcuklu,bozkırlarda kim han olacaktı.
Kime yaslanacak mapusta duvarlar
Şimdi bizim kime yandığımızı
Hangi fırtına bilecek,nerden bilecek…
Gitme yusufum gitme.
Öyle bir yerdeydik ki
Günaydın demeden,şafak türküsünü söyleyen
Ahmetin hüzünlü seside yoktu artık.
Sende gitme (seydin) be yusufum.
Yusufum
Koca yürekli şaiirim,
bu şiir bu gidişi sevmedi.
Hangi ayrılık bize yakıştı ki
İşte gidiyorumlar bize yakışırmıydı.
Yakışmadı yusufum.
Rahat uyu yusufum.
Fehmi ateş
Yusuf hayaloğluna hitafen umarım beğenirsiniz.