HoşçakaL Diyemediğim...!

_masal_

Özel Üye
Özel Üye
Katılım
24 Ekim 2009
Mesajlar
1.313
Tepki puanı
308
Puanları
83
Bulunduğu Yer
geLeceK karaNLık göLgeLEriNi ßize doğRu uZatmaKta
Tuttuğu Takım
GALATASARAY
Hiç kimseye bu kadar gözyumduğum olmadı benim.Hiç bir yalana da;bu kadar tahammülüm...Sıradan şeyleri bile ,daha sıradan hale soktuk seninle.

Benim hep bir suskunluğum oldu..Suskunluğun,gaz halini,sıvı halini bütün kimyasal bileşimlerini öğrendim.Ve bir türlü hoşçakal diyemedim sana.Çünkü sen;Fırlattıkça bana dönen,ve bedenimi parçalayan bir bumeranga dönüştün.

Aslında ben suskunluğu bile seninle sevdim.Sen ise benimle hiçbirşeyi.
Ben, bir yaz akşamında;Sahilde yürümek,veya bir kahvehanede gözlerinde erimek sitedim hep.Oysa bir sandalye,bir masa...Ve unutulan bir eşyaydım seninle.Unutulduğumu haykırıcasına gözlerin;Boş...Boş...Ve alabildiğine soğuk...



Evet hoşçakal diyemediğim....Sevmeye kıyamadığım...

Haykırırcasına suskunluğumun,girdaba dönüşen yalnızlığımın efendisi...

Aşkı öğretemediğim, yarım kalmaya mahkum, yitik hayat bestecisi...

ezeL
 
Ce: HoşçakaL Diyemediğim...!

kısaydı ama güzeldi bebişimmmm:17:
 
Ce: HoşçakaL Diyemediğim...!

Paylaşan ellerine sağlık bitanem:)nerelere götürdü bu yazı beni:)))
 
Ce: HoşçakaL Diyemediğim...!

çok güzeldi yaa
 
Ce: HoşçakaL Diyemediğim...!

yorumLAra TeşekkürLEr:)
 
Back
Yukarı