Hakan Koray
Demirbaşlardan
- Katılım
- 3 Ocak 2009
- Mesajlar
- 1.296
- Tepki puanı
- 805
- Puanları
- 113
- Tuttuğu Takım
- Takım Tutmuyorum
İşte Gidiyorum... Son Defa!...
Kendimle baş başa kaldım yine. Evin dört bir yanı sessiz sen gideli. Ellerim uzanıyor tutmak istiyorum ellerini. O zaman fark ediyorum ki sen gerçekten gitmişsin. Seni yazmak istemiyordum bu gece; ama yine yapamadım madem yanımda değilsin o zaman yazılarımda ol istedim.
Şarkımız çalıyor derinden.Ve... Birden değişiyor. Müjde her şey bitti diyor. Gerçeklerin biraz daha farkına vardırıyor bu sözler. Bitti değil mi diyorum bir fısıltı gibi;yarı duyuluyor yarı duyulmuyor. Duyulsa ne olacak ki kimse yok. Odam bomboş,her taraf sessiz. Elim telefona uzanıyor. Bilinçsizce çeviriyorum telefonunu ve arıyorum. Beynimin bir yanında ya açmazsa sorularının cevabını alıyorum işte bu dakika içerisinde. ''Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.'' Yüzüme tokat etkisi yapıyor bu ses kendime geliyorum. Korkum telefonu açmamandı be bir tanem diyorum yine sanki beni duyacakmışsın gibi. Ahh!!! Çok korkuyorum sana bir şey olmasından. Açacaksın değil mi birkaç saat sonra. Yoksa merak içinde mi bırakacaksın beni?!
Bak şimdiden karnıma ağrılar girmeye başladı. Seni kaybetme korkusu bir adım daha yaklaştı. Hayır! Bir şey olmamıştır sana. Düşündükçe ömrümden ömür gidiyor. Her yanımı ağrı sarıyor. Hastalığım tekrar mı geliyor yoksa. Şu an olmaz o yok yanımda beni hastaneye yetiştirecek. Sana kavuşamadan olmaz bırak(a)mam seni. Kötü oluyorum hissediyorum bunu. Seni yazarken kalemimi bırakamam,yetişemem hastaneye. Olan olmuştur zaten.
Birazdan düşersem yere bir yanımda kalemim onun yanında senlerle dolu bir kağıt. Benden son hatıra kalsın sana. Eğer olurda bir gün birini seversen ve çocuğun olursa ona çok iyi bak. Benim ruhum onda var olacak. Ben olacağım gözlerinde, benim gibi bakacak sana. Son yeminim olsun bu da..
Yazdıkça daha da artıyor ağrılarım. Yavaş yavaş bırakıyorum yazmayı. Seni bırakıyorum bu akşam artık son defa. Gidiyorum...
Kendine çok iyi bak,sana bir şey olmasın ve beni unutma.
Demiştin ya hani hep aynı sahneleri oynuyoruz diye. Şimdi ben son sahneyi oynuyorum ve perde kapanıyor. Biliyorum kimse alkışlamayacak.Herkesin gözlerinde yaş dillerde ağıtlar olacak. Ve ben son defa senin ismini sayıklayarak,hayatından tamamen çıkacağım. Bunu istemiştin artık ben yokum.
Aşk layık olanda kalmalıydı ve sende kaldı. Tek seni sevdim ve seni severek ölüyorum. Senden öncesi yoktu senden sonrası da olmayacak.
ELVEDA…
Kendimle baş başa kaldım yine. Evin dört bir yanı sessiz sen gideli. Ellerim uzanıyor tutmak istiyorum ellerini. O zaman fark ediyorum ki sen gerçekten gitmişsin. Seni yazmak istemiyordum bu gece; ama yine yapamadım madem yanımda değilsin o zaman yazılarımda ol istedim.
Şarkımız çalıyor derinden.Ve... Birden değişiyor. Müjde her şey bitti diyor. Gerçeklerin biraz daha farkına vardırıyor bu sözler. Bitti değil mi diyorum bir fısıltı gibi;yarı duyuluyor yarı duyulmuyor. Duyulsa ne olacak ki kimse yok. Odam bomboş,her taraf sessiz. Elim telefona uzanıyor. Bilinçsizce çeviriyorum telefonunu ve arıyorum. Beynimin bir yanında ya açmazsa sorularının cevabını alıyorum işte bu dakika içerisinde. ''Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.'' Yüzüme tokat etkisi yapıyor bu ses kendime geliyorum. Korkum telefonu açmamandı be bir tanem diyorum yine sanki beni duyacakmışsın gibi. Ahh!!! Çok korkuyorum sana bir şey olmasından. Açacaksın değil mi birkaç saat sonra. Yoksa merak içinde mi bırakacaksın beni?!
Bak şimdiden karnıma ağrılar girmeye başladı. Seni kaybetme korkusu bir adım daha yaklaştı. Hayır! Bir şey olmamıştır sana. Düşündükçe ömrümden ömür gidiyor. Her yanımı ağrı sarıyor. Hastalığım tekrar mı geliyor yoksa. Şu an olmaz o yok yanımda beni hastaneye yetiştirecek. Sana kavuşamadan olmaz bırak(a)mam seni. Kötü oluyorum hissediyorum bunu. Seni yazarken kalemimi bırakamam,yetişemem hastaneye. Olan olmuştur zaten.
Birazdan düşersem yere bir yanımda kalemim onun yanında senlerle dolu bir kağıt. Benden son hatıra kalsın sana. Eğer olurda bir gün birini seversen ve çocuğun olursa ona çok iyi bak. Benim ruhum onda var olacak. Ben olacağım gözlerinde, benim gibi bakacak sana. Son yeminim olsun bu da..
Yazdıkça daha da artıyor ağrılarım. Yavaş yavaş bırakıyorum yazmayı. Seni bırakıyorum bu akşam artık son defa. Gidiyorum...
Kendine çok iyi bak,sana bir şey olmasın ve beni unutma.
Demiştin ya hani hep aynı sahneleri oynuyoruz diye. Şimdi ben son sahneyi oynuyorum ve perde kapanıyor. Biliyorum kimse alkışlamayacak.Herkesin gözlerinde yaş dillerde ağıtlar olacak. Ve ben son defa senin ismini sayıklayarak,hayatından tamamen çıkacağım. Bunu istemiştin artık ben yokum.
Aşk layık olanda kalmalıydı ve sende kaldı. Tek seni sevdim ve seni severek ölüyorum. Senden öncesi yoktu senden sonrası da olmayacak.
ELVEDA…
